11 Ocak 2007

8 saat kesintisiz uyku kaybettiğinizde kıymeti anlaşılan harika bi şeydir

işten güçten galiba, bi ruhsuzluk bi uyuzluk sardı beni ne zamandır. yazasım yok. upuzun bir tatil yaptık ve çok yorulduk. evden bir yere kımıldamayınca 10 aylık bir canavarla dur durak bilmeden çalışmak zorunda kaldık. tipik bir tatil gününün özeti: uyandı, kahvaltı yapalım, mutfağı ve ortalığı temizle, oyna, uykusu geldi uyut, uyandı, meyve saati, parka gidelim, acıktı öğle yemeği hazırla, yedir, oyna, uykusu geldi, uyut, uyumuyor, yine dene, uyudu bi gazete okuyim bari, akşam ne yiycez yav, uyandı, ben yemek yaparken sen oyala, oyna oyna, yoğurt yiyelim, yorulmuyo arkadaş ne yediriyoruz biz buna, akşam yemeği yesin, yemiyor, iyi banyo yapalım o zaman, banyo, uyku saati, yine uyumuyor ama çok uykusu var, hah uyudu yemek yiyelim, bulaşık makinesini kim yerleştirecek, çay mı içsek, of boşver ya, film var mı, kanepe, zzzz...
çocuk doğduğunda önce "hele ilk kırk gün bi geçsin her şey güzel olacak" yalanı atılır. nekahat dönemindeki yeni anneyi rahatlatmak lazım tabii, pembe yalan diyelim buna. kırk gün boyunca sürekli melek gibi uyuyan yavrunun feci gaz sancıları başlamıştır. sonra ilk üç ay bitsin her şey güzel olacak derler. ilk üç ay geçer. uyku ve emme düzensizliği tavana vurmuştur. ilk altı ay bitsin katı gıdaya başlasın mışıl mışıl uyuyacak derler. altı ay biter. değişen şeyler olmuştur tabii ama düzen nerede düzen? uykuya dalma nasıl öğretiliyor, sabaha kadar yüz kere uyanmayı ne zaman bırakacak, dişler kaşınıyor biteviye... artık yeni bir hedef vardır annenin önünde: 9 ay. 9. ay biter, iki-üç diş çıkmıştır ancak esaslı dişler sona kalmış meğer, bitmez diş çıkarma semptomları bir türlü, üstelik bu gece uyanmaları neden azalmıyor yav? "e, bir yaşını geçsin bi canım, sonra düzeliyo". artık yemezler. biliyorum. bir yaşından sonra da 1.5 yaşına bi gelsin diycekler, sonra 2 yaş buhranları başlayacak, sonra 3 yaş kreş mreş uyum süreci, sonra okul sonra da ergenlik geldi işte. bittik biz. evlenip çoluğa çocuğa karışsa da bi uyusak.

5 yorum:

yasemin dedi ki...

okurken yoruldum valla sanki bende yok bi benzeri. uyku konusunda şanslıyız biraz, emzirme bitince -16. ay- kesintisiz uyumaya başlamıştı. önceden de çok kalkmazdı istisnalar hariç 2-3'tü. diğer yedi yemedi, uykuya daldı dalmadı, hazırla topla -ki beni en çok bayan bu sonuncusu topla topla bitmiyo yeter artık ya!- dün gece 1.5'a kadar bugünün yemeğini yaptım, sonra sanal marketten alışveriş sonra da bugün için bikaç parça ütü. döktüm etekteki bütün taşları, gidebilirim :) kolay gelsin :)
ha bi de yuvaya hemen alışabilir de. bizimki ilk günden arkamdan el sallamıştı. giderken hiç sorun çıkartmadı. tam gün anaokulu değildi ama olsun.

Köşenin Delisi dedi ki...

Bizimki henüz karnımda...o yüzden de sizinki gibi, anne olanlara ait blogları şimdiden okuyup zaten gerçekçi olan yapımı iyice mantığa mı boyamış oluyorum bilmiyorum, ama neler yaşayacağımızı bilmek, bir bilenden duymak iyi bir şey :))

kecilerin cobani dedi ki...

hay aazini opiim, hakketen de oyledi di mi, evet oyleydi.
hatta 3 seneden fazla surunce kesintili uyku, tersi uyku ne menem bisiidi dusun kafa dusun dusun dusun.
iyi bisiidi iyi bisiiidi iyi bisi

idi

jasmingreentea dedi ki...

yasemin; sütten kesilme işi nasıl olacak çok merak ediyorum. ben kendi kendine gittiği yere kadar gitsin düşüncesindeyim, bir gün onu emzirmekten vazgeçersem bırak gecede 3-4 kere kalkmayı, yatıp uyumaz bizimki...

elif; öncelikle hoşgeldin-memnum oldum. sonra sana verebileceğim gerçekçi tek bir mesaj var, doğumdan sonraki hayatının nasıl bir şey olacağına dair hiç bir kitap, film, blog, vs sana fikir veremez ve seni duruma hazırlayamaz. bu denize iskeleden bakıp bakıp sonra cumburlop suya atlamak gibi bir şey. suyun altı bambaşka. hem güzel, hem farklı, hem de zor. ben oğlum büyüdüğü için mutluyum ama yeni anne olmuş kadınlara da imrenerek bakarken yakalıyorum kendimi bazen, ne güzel kokar şimdi o minik şey falan diye...

jasmingreentea dedi ki...

coban; "tersi uyku".. :))) allah iyiliğini versin