29 Eylül 2006

napıcam ben ya!

Kariyer mi çocuk mu? Bu sorunun cevabı tabii ki kariyerden de çocuktan de anladığınıza göre değişir. Benim her ikisine de yüklediğim anlamlara ve kafamda oluşturduğum modele göre olmaz kardeşim. İkisi biraradaysa birinden biri olmaz. Ben tabii biraz rahatsız bi kişiliğim. Son 4-5 aydır bitmek bilmeyen vıdı vıdı vıdı off nassı olcak öyle mi olacak böyle mi olacak, şu olmasın bu olmasın, böyle de olmasın, hayatım çok zor hezeyanlarımdan melek kocamı resmen bunalttım (hadi abartmayalım meleğimsi diyelim). İlk başlarda koşulsuz gaz veriyodu, tamam istifa et arkandayım diye. Sonra baktı olmuyo, işle beraber de yürütebilirsin dünyada ilk çalışan kadın sen misin bi şekilde hallederiz merak etme demeye başladı. Ama hehe rahatsız kişiliği bu da tatmin etmedi, olaylar gelişti, bu sefer naparsan yap kararı ben vermiycem sen vericeksin demeye başladı ki o noktada anladım: benim bir karar vermem gerekiyordu! Meleğimsi bunu benim için yapmayacaktı. Hatta o kadar kararlıydı ki bu hususta artık fikrini bile söylememeyi tercih ediyordu. E ben de naaptım, aklımca bi karar verdim, ki benim kararlarım öyle vermekle verilmez, daima ertesi gün dönülür, buna rağmen, gittim işyerimle konuştum. Bütün cesaretimi topladım dedim ki: ben artık hayatıma yeni bi yön vermek istiyorum, çocuğuma vakit ayırmak istiyorum, geberene kadar çalışmak istemiyorum ama bi miktar çalışmak istiyorum, o yüzden bir süre haftada üç gün gelsem ben? Sonra da artık daha hafif bi iş alsam? dedim.
El cevap: önce sessizlik, sonra emin misin (işimi zorlaştırmayın), bi bakalım bişeyler ayarlayabilecek miyiz gibi bi süre kazanma taktiği... Ama artık yumurta kapıda beni bekliyo, bugün onları aramam lazım. Ve fakat korkudan ölüyorum. Ariyim ama di mi, korkunun ecele faydası yok. Bugün ariyim di mi, nolur biri bişi söylesin, şunu yap desin yapıcam (ki yalan, meleğimsi üç gündür ara diyor mesela, neyi bekliyorsam).
Bi telefon ediyim gelicem.

1 yorum:

jasmingreentea dedi ki...

merhaba yasemin,
okumaya başladığım ilk blogun sahibinden ilk yorumu almak ne güzel!